Vandaag kwam Anna de praktijk binnen. Een keurige dame die graag wil gaan hardlopen, maar het urineverlies houdt haar tegen. Ze kan het eigenlijk heel goed ophouden, maar alleen niet goed bij hardlopen. Dan verliest ze gewoon heel veel urine. En bij niezen gaat het heel af en toe fout. Dan verliest ze een scheutje urine.
Eigenlijk een eenvoudig probleem dat vaak ook eenvoudig op te lossen is. Gewoon flink oefenen van de bekkenbodemspieren, ze sterker maken enzo, dacht ik.
We besloten de keer erop toch een inwendig onderzoek te doen om vooral de conditie van de bekkenbodemspieren vast te stellen en hierop een oefenschema te maken dat hierbij zou passen. Anna vraagt naar oorzaken wat er mogelijk aan de hand kan zijn. Ik kan nl. prima de plas ophouden en de straal onderbreken als ik plas……
- het kan zijn dat je bekkenbodemspieren wel goed kunnen sluiten, maar dat het liften van je plasbuis niet goed werkt
- of dat je wel de langzame vezels beheerst maar dat de snelle vezels die nodig zijn bij hardlopen en niezen wat minder functioneren
- of alles is ok maar je coördinatie is niet wat het zijn moet.
Als Anna een week later terugkomt voor het inwendig onderzoek komen er hele andere dingen boven water:
- de bekkenbodem is overactief, staat te gespannen
- Anna kan de bekkenbodem wel een beetje aanspannen maar ontspannen lukt nauwelijks
Als pte weer is aangekleed gaan we toch eens verder praten. Zijn er spanningen op dit moment? Heb je nare dingen meegemaakt?
Het duurde ongeveer 10 seconden en toen kwamen de tranen. Heel veel tranen. Heel veel spanningen in het gezin maar ook al van vroeger. Ze was in een niet veilige omgeving opgegroeid en en en en en………………. de rest kwam er niet meer uit, het was teveel, alles was te veel……..
De therapie en het gesprek , het nam een andere wending. We hebben gesproken over de stress en nare herinneringen en vooral wat de relaties is met de bekkenbodem en die spanningen. De bekkenbodem is de spiegel van de ziel en het is bekend dat spanningen, nare herinneringen opgeslagen worden in de bekkenbodem waardoor de spanning in de bekkenbodem ook hoog op kan lopen. Daarom wilde Anna gaan hardlopen. Om zo haar hoofd leeg te maken. Dat zegt nl. iedereen die hard loopt.
Anna was geschrokken. Ze dacht immers te komen voor wat oefeningen en nu blijkt er iets heel anders aan de hand te zijn. Het urineverlies ontstaat omdat de ‘slagkracht’ van de bekkenbodem niet werkt. Als de spier al strak gespannen staat dan hou je niet veel meer over om extra aan te spannen bij niezen of hoesten.
Met Anna volgt een hele andere route. Eerst maar werken aan bewustwording van de spierspanning en dan in de toekomst als ze iets meer gewend is aan alles wat ze vandaag gehoord heeft zal op termijn een psycholoog Anna helpen om de weg naar herstel te bereiken.
Anna heeft veel power, ze is sterk. Ik verwacht dat het ook echt goed gaat komen met dat urineverlies. Alleen niet met sterkere spieren maken maar juist door meer te ontspannen.
Inderdaad, zo kan het ook!
Herken jij deze klachten? Wat heb jij er aan gedaan?
Marijke Slieker