In de opvoeding van onze kinderen is bekend dat we veel kunnen bereiken met belonen, maar ook met straffen. We kennen de bekende plekjes in huis waar kinderen leren af te koelen en na te denken. De ‘naughty spots’ .
Zo worden televisieprogramma’s gevuld met buitenlandse nannies die orde en structuur in gezinnen brengen om iedereen, inclusief papa en mama, weer op de rails te krijgen. Kinderen hebben die kaders vaak nodig om beter te kunnen floreren maar zullen ook steeds weer de grenzen opzoeken. Iedereen die met kinderen te maken heeft herkent dat wel.
Zo leren ouders en kinderen methoden die de beloning vormen om goed gedrag te bevestigen. Soms met stickers, met een groot vel papier, met kleurtjes, met punten of met wat dan ook. Alles om het goede gedrag te stimuleren. En na voldoende punten en stickers kan er dan een beloning volgen waar het kind blij van wordt. Maar ook papa’s en mama’s krijgen een beloning. Een kind dat gewoon naar bed gaat en gaat slapen in plaats van een hele avond blijft spoken. Normaal boodschappen kunnen doen met de kinderen maar zonder hysterisch geschreeuw…….
Zijn alleen kinderen gevoelig voor een beloning? Nee hoor. We vinden het allemaal fijn dat we beloond worden om ‘goed gedrag’.
Denk dan niet alleen aan salarisverhoging, maar gewoon kleine gebaren.
- een klopje op je schouders
- een bloemetje
- slankclubs waar speldjes, kaartjes en gouden lidmaatschappen worden uitgedeeld bij het bereiken van een bepaald doel
- een kado als je langere tijd bent gestopt met roken
Maar hoe werkt dit proces nu eigenlijk?
- bewust worden van het huidige gedrag
- wil om dat gedrag te veranderen en de stappen ondernemen
- volhouden
- bewust worden van het huidige gedrag
Het zal voor iedereen duidelijk zijn dat het nodig is om je eerst te realiseren wat er niet goed gaat. Je bent te zwaar, je voelt je niet lekker, je conditie gaat achteruit en en en en ……….. - wil om dat gedrag te veranderen en de stappen ondernemen.
En dan heb je het besluit genomen om dat gedrag te veranderen en ga je op zoek naar de juiste weg om je veranderingen vorm te geven - volhouden.
En dat is eigenlijk de lastigste fase. Daar heb ik het in de vorige blog over gehad.
Vandaag gaat het echter over belonen. Belonen kan heel goed werken. Maar om belonen zo effectief mogelijk te laten zijn is een snelle beloning het meest effectief. En dat is nu net bij bekkenbodemoefeningen niet aan de orde. Het duurt altijd wel langer, misschien. Vaak maanden en op de lange termijn zeker in jaren denkend.
Neem bijvoorbeeld bekkenbodemoefeningen voor verzakkingsklachten. Of nog lastiger. In je zwangerschap horen dat je een verhoogd risico loopt en dus preventief met je oefeningen aan de slag zou moeten om verzakkingsklachten op de lange termijn zoveel mogelijk te voorkomen………..
Een beloning komt er dan niet zo snel. En eigenlijk heb je niet zoveel last of misschien wel helemaal niet. Kun je dan toch de motivatie vasthouden om je bekkenbodemspieren in goede conditie te houden?
Ook als er geen korte termijn beloningen zijn?
Vaak wordt dit ook aangegeven als iemand met klachten bij een dokter komt…… Ja u kunt ook gaan oefenen maar dat moet u dan wel uw hele leven vol blijven houden………..Dat klinkt al weinig motiverend vind je niet? Maar heus, je kunt er veel meer voldoening uithalen. Geen idee? Ik zet ze even voor je op een rijtje
- geen urineverlies
- geen ontlastingsverlies
- een gezonde stoelgang
- een beter seksleven
- geen pijnklachten
- geen lage rugklachten die maar niet over gaan
- geen urineweginfecties
Ik zou er bijna een strik omheen kunnen plaatsen. Wat wordt op termijn jouw beloning?
Marijke Slieker