Schoorvoetend kwam Karin binnen. Ondersteund door de kersverse papa en maxicosi in de hand. Dag 3 van het kraambed en het valt niet mee om dan je bed uit te moeten, in de auto naar de bekkenfysiotherapeut….. Zitten is er niet bij. Pijn, pijn en nog eens pijn. Half gehangen in de auto, want ze moest toch echt naar de praktijk. Ze hadden een prachtig mooie zoon gekregen, maar hij was groter dan verwacht en zij is niet zo groot. Het ging direct mis na de bevalling: ze kon niet zitten en ook niet half overeind zitten. Liggen was het enige of staan, maar ja vlak na de bevalling is dat ook niet fijn.
We hebben haar voorzichtig op de bank gelegd en de stuit staat flink naar rechts gedraaid en gekanteld. Geen wonder dat er zoveel pijn is.
Gelukkig helpt onze nieuwe stuittechniek ons en kon ik de stuit eenvoudig weer op de juiste plek krijgen. Zitten gaat goed, wel voorzichtig, want ja, het deed zo’n pijn. Maar lopen en staan voelen zelfs direct beter.
Karin loopt de behandelkamer uit. En dan volgt er een kleine glimlach. Petra komt binnen en loopt net zo als zij liep bij binnenkomst. Ze kijken elkaar aan. Petra trekt een pijnlijk gezicht en Karin glimlacht. Ze ziet net als zij een kersverse papa en een maxicosi in de hand……..
Ze blijken op dezelfde dag bevallen te zijn op dezelfde middag, in hetzelfde ziekenhuis op om en nabij dezelfde tijd. Met uiteindelijk hetzelfde probleem.
En terwijl Karin terug gaat naar haar kraambed, komt Petra de behandelkamer binnen en begint het stuitjes ritueel weer opnieuw. En korte tijd later loopt ook Petra opgelucht de deur uit. Ook nog voorzichtig, net als Karin, maar wel met een veel leukere kraamtijd in het verschiet.
Later op de middag stapt een nieuwe patiënte de behandelkamer binnen. Ze komt voor mij zitten, scheef, op 1 bil. Ze is 7 weken geleden bevallen en kan sindsdien niet meer goed zitten. Haar hele kraamtijd is eigenlijk in duigen gevallen.
‘waarom ben je niet eerder gekomen? Heeft de verloskundige niets gezegd?’
Jawel hoor, maar ik verwachtte er niet zo veel van en ik dacht dat het vanzelf wel zou wegtrekken. Maar ik kan nog steeds niet uit de voeten, dus nu kom ik toch maar eens langs……..
Eigenlijk was het snel en eenvoudig gedaan. Na de behandeling kon ze prima op twee billen zitten. En het antwoord: ’verdorie, had ik dat nu maar eerder gedaan…..’
Vanaf volgende week kun je op de site een overzicht vinden van bekkenfysiotherapeuten die getraind zijn met deze technieken. Hou die lijst goed in de gaten want er volgen nog veel meer cursussen en we zullen stap voor stap zorgen dat steeds meer bekkenfysiotherapeuten deze techniek beheersen.
Zoek je direct iemand? Laat het mij dan even weten via marijke@profunduminstituut.nl . Geef dan even je postcode op, dan stuur ik je een adres.
Marijke Slieker