Niks staat op zichzelf, niks gaat alleen. En het woord samenwerken is overal belangrijk. Dat hebben we de afgelopen dagen gezien in de wereld, maar dat zien we ook op kleine schaal. Samen staan we sterker.

Dat zien we ook in ons lichaam. Ook daar is samenwerken van belang. Alles in ons lijf hebben we nodig en als alles goed gaat werkt alles samen. We kunnen inademen omdat onze ribbenkast en ons middenrif kunnen uitrekken en spreiden, we kunnen iets optillen als de rest van ons lijf zich aanpast om niet om te vallen.

Zo is het ook met de bekkenbodem. Deze moet op spanning blijven als we aandrang hebben en nog niet op een wc zitten. We moeten de bekkenbodem los kunnen laten als we willen plassen poepen of vrijen. Daar denk je niet zo snel aan he? En dat is goed hoor. Het zou we heel onrustig in ons hoofd worden als we bij alles stil moeten blijven staan. We gaan dat doen op het moment dat er ergens in de samenwerking iets niet goed gaat: dat die bekkenbodem

• niet sterk genoeg is om onze plas op te houden
• niet sterk genoeg is om geen ontlasting te verliezen
• niet genoeg ontspant om goed leeg te plassen en waardoor je vaak een blaasontsteking hebt
• niet genoeg ontspant om te kunnen poepen
• niet voldoende ontspant om normaal te kunnen vrijen zonder pijn of andere problemen
• ………..

 

Het zijn allemaal prachtige vormen van samenwerking en als alles goed is, tja dan is alles goed.

Maar juist omdat het niet altijd goed gaat, is het goed om te zoeken naar oplossingen. Soms kun je dat zelf, soms heb je hulp nodig.

Wat opvalt is dat je juist ook in het zoeken naar oplossingen ontdekt dat je er ook op die manier samenwerking wordt gezocht. Kennen we niet allemaal bekkenbodemcentra in ziekenhuizen bijvoorbeeld? Daar werken medisch specialisten en bekkenfysiotherapeuten samen om te zoeken naar een oplossing voor allerlei bekkenbodemproblemen. Maar ook bekkenfysiotherapeuten gewoon bij jou in de wijk, psychologen, huisartsen etc. werken samen om iemand zo goed mogelijk te kunnen begeleiden.

En ook zij werken weer samen: ze bezoeken een symposium of congres om samen na te denken over verschillende problemen. En dat is precies wat er ook volgende week gaat gebeuren. Op 23 januari is er een congres voor bekkenfysiotherapeuten, verloskundigen en zwangerschapsbegeleiders in Nunspeet. Een bijeenkomst waar de meest recente onderzoeken worden besproken en waar ruimte is voor discussie. Ook workshops om meer in kleine groepen na te denken over specifieke problemen.

Maar dan is er een dag later weer een andere vorm van samenwerking: de bekkenbodem patiënten vereniging (SBP) organiseert dan een echte bekkenbodemDAG. Er is informatie bij allerlei stands en er zijn korte lezingen over allerlei onderwerpen. Er is zelfs een toneelstuk met Frederiek Voskens dat gaat over urineverlies maar waarna ook een discussie is met de deelnemers. Voor beide dagen hebben zich al heel veel mensen aangemeld en dat betekent dat de bekkenbodem veel mensen bezighoudt

Zo zie je dat samenwerken een belangrijk gegeven is. Op grote en kleine schaal.

Ik hoop je de komende week te ontmoeten in Nunspeet!

Inschrijven kan overigens nog steeds via www.profundum-educatie.nl
Het professionele congres heeft ook een app: post-icsiuga. Daar kun je alle informatie vinden.

Marijke Slieker