Vandaag kwam mevrouw van Zanten voor de tweede behandeling naar de praktijk. Ze was verwezen door de huisarts en op de verwijzing stond:

Lage buik- en liesklachten. Gynaecologisch alle pathologie uitgesloten. Heb jij misschien een idee? De pijn neemt steeds meer toe en pte kan niet lang lopen of staan door alle pijn.

Mevrouw van Zanten had de gynaecoloog bezocht die uitgebreid gekeken heeft: een functieonderzoek van de blaas, een echo, bloedonderzoek en een inwendig onderzoek. Maar er werd niets gevonden dat de pijn kon verklaren.

Sinds hoe lang heeft u deze klacht?

‘Het begon in december. Ze kon geen aanleiding vinden waardoor de klachten waren ontstaan en bij navraag waren er ook geen stress factoren die mogelijk een rol speelden’.

‘Ik begrijp er niets van. Nee hoor, zeker geen stress. We waren net drie weken met vakantie geweest in Zuid Duitsland. Heerlijk iedere dag 10 km gewandeld. Heuvel op, heuvel af, fantastisch! Doe ik normaal gesproken nooit, maar het lukte mij prima en we hebben genoten. In de vakantie had ik ook helemaal geen last. Dus nee, ik kan echt niets verzinnen. Ben niet gevallen en heb mij ook niet verstapt. Ik kan gewoon niets meer. De winkel is al te ver, laat staan wandelen…….. ik ben bang dat het nooit meer over gaat. Het is april en het is nog steeds niet weg. Echt, als ik een poosje gezeten heb loop ik de eerste 10 stappen krom en kan dan langzaam mijn lijf weer oprichten.’

Bij navraag zijn er geen plasproblemen en de stoelgang verloopt eigenlijk ook zonder problemen. Vrijen is lastiger omdat ze dan pijn in de liezen krijgt.

Nadat we alles hebben doorgesproken doen we het lichamelijk onderzoek. Al snel blijkt dat de spierlengte van een grote spier in het heupgebied (de iliopsoas) behoorlijk verkort is aan beide kanten. Als ik de spier voorzichtig wat probeer te rekken ontstaat direct de pijn die zij altijd voelt. De iliopsoas is een spier die van verschillende plekken komt: zowel uit je wervels (m. psoas major) als uit de binnenrand (m. iliacus) van je bekken en daarna loopt de spier gezamenlijk door de lies naar je bovenbeen. Je kunt mooie plaatjes vinden op google. Zeer de moeite waard om eens te bekijken. Een hardnekkige spier die bij verkorting de klachten veroorzaakt waar mevrouw van Zanten mee kwam. Toen ik het haar uitlegde kon ze het eigenlijk niet geloven. Zou er toch een kans zijn dat de pijn ooit weer weg kon gaan?

We besloten na uitleg over de verschillende behandelmogelijkheden de behandeling in te zetten met dry needling. Een techniek waarbij met een acupunctuurnaaldje knopen uit spieren kunnen worden weggewerkt. Met deze spier is dat best lastig maar we kunnen ook segmentaal prikken: dat wil zeggen ‘op afstand’. We prikken dan via het segment (het gebied langs de wervelkolom) waar deze spier bij hoort en dat is in dit geval naast de tweede lendenwervel.

Na de behandeling hebben we de test om de spier op lengte te controleren nog een keer uitgevoerd. Dat scheelde behoorlijk. Ik heb haar met rekinstructies naar huis gestuurd en een afspraak gemaakt voor een week later.

Vandaag kwam zij dus terug. Hoe gaat het met U? ‘Ik ben zo blij! Ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb rechts helemaal geen pijn meer en links nog een klein beetje’.

Na het opnieuw testen van de beenlengte hebben we de behandeling herhaald vooral op de linkerzijde van de rug. De behandeling is best gevoelig maar dat heeft ze er voor over. Na de tweede behandeling hebben we opnieuw getest en nu bleek ook de linker spier keurig op lengte zijn. En, nog veel belangrijker, ze was van haar klachten af.

Zo zie je maar weer hoe belangrijk het is dat gevraagd wordt wanneer je klachten begonnen zijn en wat er rond die tijd gebeurde. We noemen dat het uitvragen van de tijdlijn.

Ze blijft het ongeloofwaardig vinden, maar ze is vooral blij. En ja als de patiënt blij is, dan is haar therapeut dat ook!

Marijke Slieker