Bekkenbodemproblemen zijn lang toegeschreven aan vrouwen alleen, maar steeds meer wordt duidelijk, dat er juist ook heel veel mannen zijn die met lastige problemen te maken hebben als het gaat over plassen, poepen en vrijen. Wordt deze blog niet interessant voor vrouwen? Jazeker wel! Want hoe belangrijk is het dat vrouwen klachten van hun man herkennen en uit kunnen leggen wat er mogelijk aan de hand is.
We hebben al eerder eens uitgelegd dat een bekkenbodem niet alleen te zwak kan zijn maar juist ook overactief. Vandaag komen de verhalen rond deze problematiek nog eens naar voren.
3 voorbeelden van mannen met klachten zomaar uit de praktijk van alledag.
Vandaag kwam Jan (projectleider-33 jaar) voor het eerst in onze praktijk met een verwijsbrief voor bekkenfysiotherapie. ‘Als ik heel eerlijk ben, begrijp ik echt niet wat ik hier doe, maar de dokter stond erop dat ik naar u toe ging…..’
Op de verwijsbrief stond ‘dysfunctional voiding’. Een term voor ‘moeite hebben met normaal plassen. Dat kan zijn een te slappe straal, slecht uitplassen, een plas die niet op gang wil komen etc. Ik had al eens medicijnen gehad, maar die hielpen niet…
Dan volgt een gesprek over plassen, poepen en vrijen en vervolgens een uitgebreide uitleg aan de hand van platen en een bekkenmodel van een man. Mannen hebben ook een bekkenbodem en dat was de grootste verrassing. Een bekkenbodem was een vrouwending in de gedachte van Jan, maar dat uitgerekend hij nu klachten moest krijgen in dat gebied?
Zijn plasstraal gaat soms twee kanten uit, alsof je een tuinslang dichtknijpt. En Jan is er van overtuigd dat hij niets doet. Hij heeft altijd al wel meer moeite om te plassen als er meerdere mannen in dezelfde ruimte staan te plassen. Het lijkt wel of het dan helemaal niet meer lukt.
Bij navraag blijkt Jan veel stress te hebben op de werkvloer. Minder mensen en minder tijd om de klussen te klaren en ontslag ligt op de loer. Vorig jaar is zijn vrouw Tineke ontslagen en er zijn veel financiële zorgen.
Wat is er aan de hand met Jan? Wat is er met de bekkenbodem van Jan aan de hand?
Dit is een typisch geval van een bekkenbodem die overactief is. Door de zorgen die Jan heeft is er veel spanning in zijn lichaam en dat effect is op bekkenbodem niveau merkbaar. Jan zal de komende tijd met de bekkenfysiotherapeut aan de slag gaan om zijn bekkenbodem te leren voelen want als je je bekkenbodem niet voelt kun je hem immers ook niet bewust aan- en ontspannen? Jan zal ook op een andere manier met spanningen om moeten leren gaan zodat de bekkenbodem goed kan ontspannen als hij gaat plassen.
Dan komt Robert binnen. Robert is al even onder behandeling in verband met chronische pijn in het bekkenbodemgebied. Chronic Pelvic Pain Syndrome (CPPS). Het begon met een ontsteking van de rechter bal waarbij hij moeilijker ging plassen en bij de uroloog terecht kwam. Hij kreeg medicijnen om de ontsteking weg te krijgen, maar die was inmiddels al lang weg. En toch werd de pijn niet minder, maar eerder meer en op meer plaatsen in zijn lichaam. Er ontstonden knopen in zijn spieren met uitstralende pijnen en het was voor Robert moeilijk te begrijpen wat er toch allemaal aan de hand was. Het was vooral ook moeilijk omdat Robert eigenlijk altijd alles, zijn hele leven, zelf goed onder controle had en nu leek daar niets mee van over.
Robert wordt intensief behandeld. De zogenaamde triggerpoints worden behandeld en hij leert zelf om de knopen te behandelen en zijn spieren te rekken. Ook Robert is geconfronteerd met de spanningen en de manier waarop hij daar mee om gaat. Het heeft even geduurd, maar langzaam aan gaat hij begrijpen en accepteren dat daar de grote boosdoener zit waardoor hij zoveel klachten houdt.
En dan tot slot Pieter. Pieter is 63 jaar en een paar maanden geleden geopereerd aan prostaat kanker. Na de operatie heeft hij veel problemen om zijn plas goed op te houden. Bij Pieter is er duidelijk geen overactieve bekkenbodem, maar een zwakke, onderactieve bekkenbodem die niet automatisch reageert op veranderingen in de buikdruk zoals bij hoesten en tillen.
Door de operatie kan er schade zijn ontstaan aan de binnenste sluitspier van de blaas waardoor het automatische afsluitmechanisme niet meer goed werkt en de bekkenbodemspieren die we bewust kunnen aanspannen het moet gaan overnemen/compenseren. Pieter is na 6 weken een paar keer naar de bekkenfysiotherapeut gegaan. Hij heeft de oefeningen goed begrepen en probeert zijn oefeningen te doen, maar merkt ook dat het er nogal eens bij inschiet. Hij heeft het gevoel dat urine ook wel eens zomaar weg druppelt. ‘Heeft het dan allemaal wel zin?’
Bij onderzoek blijkt dat Pieter de spieren maar zeer matig kan aanspannen en dat vaak doet in combinatie met zijn buik- en bilspieren. Het blijkt allemaal niet effectief te zijn wat hij doet.
Met Pieter wordt gestart met meer gerichte oefentherapie in combinatie met een weergave op een beeldscherm. Door een kleine electrode in de anus te schuiven kunnen we op een schermpje zien wat er gebeurt en wordt het voor Pieter al snel duidelijk wat nu wel de bedoeling is. Op basis van de gevonden conditie van zijn bekkenbodemspieren wordt een oefenschema opgesteld. Want laten we wel wezen: Sven Kramer wint ook geen medailles omdat hij af en toe een paar rondjes gaat schaatsen en dan weer een poosje niet, toch?
Heb jij contact met mannen? Handig om dit door te geven aan anderen? Geef een tip! Heb je vragen?
Marijke Slieker