De spiegel van je ziel kan beangstigend zijn

Er is al eens eerder over geschreven. De bekkenbodem is de spiegel van de ziel. Er zijn meer delen in ons lichaam die dezelfde naam hebben: zo noemen logopedisten ook de stembanden. Ook daar zijn spreekwoorden over te bedenken die verraden dat je stem en emoties elkaar beïnvloeden: een gebroken stem, een hese stem, de stem verliezen, een brok in de keel hebben. Grappig is dat de bekkenbodem en de stembanden veel op elkaar lijken.

Maar terug naar de bekkenbodem en die spiegel van de ziel. Merken we daar vaak iets van? We hebben het eigenlijk niet in de gaten totdat iemand je er op wijst. Door alle verhalen en emoties heen prikt. Vaak gebeurt dat in gesprekken met een huisarts of bekkenfysiotherapeut als men probeert te achterhalen waarom de bekkenbodem bijvoorbeeld zo strak staat. Wat is er gebeurt in de leven toen je de klachten bent gaan ontwikkelen?

Soms is dat al heel lang geleden, misschien al wel weggedrukt, wil je het daar ZEKER niet meer over hebben, uit je herinneringen weggevaagd. Nee, je hebt gewoon lichamelijke klachten, pijn!

En verder niets. Er MOET iets zijn dat die klachten veroorzaakt. Daar zijn vast ook pillen voor of desnoods een operatie. Gewoon iets dat de dokter of therapeut kan ‘fiksen’.

Maar dan is er een gesprek, of je leest iets hierover en begint er iets in je te knagen. Hier wil je niet naar terug, dit wil je niet nog een keer bespreken……. en daar komen mijn klachten heus niet vandaan.

Die spiegel van je ziel heet ook niet voor niets een spiegel. En net zo goed als we niet altijd blij zijn met wat we zien als we in de spiegel kijken zo zal dit ook zeker niet een fijne confrontatie zijn. Je kunt er van schrikken en hard roepen dat het niet waar is, dat het er niets mee te maken heeft.

Soms duurt het erg lang voor je zo ver bent dat je je realiseert dat de oorzaak van je klachten ligt in de psychische pijn, in de nare herinneringen. Herinneringen die de spanning in je spieren (en dus ook je bekkenbodemspieren) hebben opgevoerd en niet meer laten ontspannen. En langzaam maar zeker heb je toen klachten ontwikkeld. Klachten waar lang naar de oorzaak wordt gezocht maar nooit iets aantoonbaars werd gevonden. Zo werd je pijn chronische pijn en dan is het niet vreemd dat het lastig is om nog een link te leggen tussen je pijn en mogelijke psychische factoren.

Vaak zeggen mensen dan NEE tegen een behandelplan. Dat geeft niet. Soms moet je wachten tot je zover bent. Niemand kan je verplichten om er NU iets mee te gaan doen. Maar het is goed dat je weet wat mogelijk een reden/oorzaak is waarom je al zo lang met je klachten loopt. Het is dan ook OK om daar eerst eens rustig over na te denken, alles eens op een rijtje proberen te zetten. Schrijf eens op voor jezelf wat er allemaal gaande is geweest in je leven en kijk dan ook eens wanneer je klachten zijn begonnen of juist erger zijn geworden.

Poets de spiegel nog eens op en kijk nog eens weer. De confrontatie met wat je ziet kan soms lastig zijn maar kan vooral helderheid brengen rondom je klachtenbeeld.

Toch zie ik sommigen nu denken……..’ja, hallo, de dokter gaat dan roepen dat het tussen mijn oren zit, nee DAAR word ik vrolijk van!’

Maar weet dat dit geen schande is, stom is of dom. De projectie van psychische spanning op je lichaam is een algemeen bekend fenomeen. Het is vooral aan jou om op het juiste moment een stap in de goede richting te zetten en hulp te vragen bij je huisarts, een psycholoog of een bekkenfysiotherapeut.

Je bekkenbodem ………….. de spiegel van je ziel…………

Wil je reageren? Je kunt op de site reageren maar ook meer prive op marijke@profunduminstituut.nl

Marijke Slieker